Greek   Avra 

(Πρώτη δημοσίευση 15 Ιουνίου 2011 στο Blog μου) Σαν χθες ήταν λοιπόν που την έκανε για αλλού ο αγαπημένος Ρόρυ...Έτσι παραμερίζοντας για λίγο τον μεγάλο φόρτο μουσικοσυνθετικής δουλειάς που έχω εδώ στα ξένα, αποφάσισα να τιμήσω τη μνήμη αυτού του ανθρώπου με τον δικό μου τρόπο... Απλά έψαξα και βρήκα κάτι που είχα αναδημοσιεύσει πριν 6 χρόνια... και ήθελα πολύ να το μοιραστώ μαζί σας.... Μπορώ???...........G RORY GALLAGHER 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 1995 - 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2005 Αντί Προλόγου.. Αυ

(Πρώτη δημοσίευση στο 10 Νοεμβρίου 2010 στο Facebook) Το Φεγγάρι πάνω από το ερημικό κάστρο Ήταν 1901 όταν ο Ιάπωνας συνθέτης και πιανίστας Rentarō Taki έγραψε μια απλή μελωδία σαν μουσική άσκηση για τα παιδιά του δημοτικού σχολείο. Μια μελωδία χωρίς καν ρυθμική αγωγή και ενορχήστρωση….. Τη μουσική αυτή την εμπνεύστηκε από τα ερείπια του κάστρου Oka που χτίστηκε το 1185 και αποτέλεσε ένα από τα μέρη όπου γεννήθηκε ο Θρύλος των Σαμουράι..... Στη συνέχεια στίχους στη μελωδία α

(Πρώτη δημοσίευση 28 Απριλίου 2018 στο Facebook) ΠΡΟΛΟΓΟΣ Έχουν περάσει ακριβώς 8 χρόνια από τότε που έκατσα να γράψω μερικές γραμμές εδώ μέσα...Όχι ένα απλό status, αλλά ολοκληρωμένες σκέψεις σε κείμενο...Είπα τώρα να σπάσω αυτή την ενσυνείδητη αποχή και να μιλήσω για κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να γραφτεί και το οποίο έζησα πριν από μια ακριβώς εβδομάδα...Κάτι μοναδικά συγκλονιστικό.... Όλα αυτά τα χρόνια εδώ στο Αμέρικα (8 τον αριθμό και προχωράμε ακάθεκτοι...) έχω δει και έχω ζήσει π

(Πρώτη δημοσίευση 17 Ιουλίου 2018) Κυριακή 1η Ιουλίου…Έχει μεσημεριάσει πια...Ο ήλιος βαράει αλύπητα στη πόλη του Elizabeth, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο ανυπόφορη από την αντανάκλαση του ήλιου στα τζάμια των εκατοντάδων διπλοπαρκαρισμένων αυτοκινήτων στην Morris Avenue που γίνονται όλο και πιο πυκνά φτάνοντας κοντά στο βόρειο parking του σταθμού… Δεν τις λες και τις ιδανικότερες συνθήκες για να πάει κάποιος να κάνει περατζάδα κατά τη διάρκεια αγώνα Μουντιάλ… Είναι απίστευτα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Καιρό το έχω στο μυαλό μου να γράψω κάποιες νέες σκέψεις με λέξεις αλλά και με νότες….Γενικές, απροσδιόριστες, προσδιορισμένες, δεν έχει σημασία, σημασία έχει το αντικείμενο του θέματος…. Βασικά για να γίνουν κείμενο (και όχι μόνο..) αυτές οι σκέψεις χρειάζεται πολλές φορές κάποια ώθηση, κάποια έμπνευση που θα δώσει εντολή στα δάχτυλα να πάρουν φόρα και να χτυπούν ακατάπαυστα τα πλήκτρα ώστε οι σκέψεις αυτές να πάρουν τη μορφή ενός ολοκληρωμένου κειμένου…. Η έμπνευ

Αυτές οι μέρες του μηνός του κάθε Σεπτεμβρίου, χτυπάνε μέσα μου βαθιά σαν τη καρδιά εμβρύου.... Τα χρόνια κι αν περάσανε οι μνήμες δεν ξεχνιούνται, κι "Αυτή" που όλα τα' χασε λίγοι πια τη θυμούνται... Μα είμαι πάντα εγώ εδώ για να κερνώ εικόνες, σαν το μακρύ καλώδιο επάνω στους πυλώνες.... Δώδεκα χρόνια μακριά μα μοιάζουν σαν μια μέρα, η ώρα που μας άφησε η πιο γλυκιά μητέρα... Ήταν λοιπόν σαν σήμερα δυο μέρες πριν το τέλος, τα μάτια της στα μάτια μου με τρύπησαν σαν βέλος.

(Πρώτη δημοσίευση 3 Σεπτέμβρη 2009 στο προσωπικό μου blog) Μ Πως το λέει ο ποιητής??? Πως το λέει, θυμάσαι??? Θα σε ξανάβρω στους Μπαξέδες Τρεις του Σεπτέμβρη να γυρνάς και τσικουδιά στους καφενέδες τα παλικάρια, τα παλικάρια να κερνάς!! Μου τη βαράει τρομερά όταν κάποια τραγούδια τα παίρνουν κάποιοι και τα κάνουν σημαίες, είτε κομμάτων, είτε ομάδων, είτε μπουρδέλων!! Δεν με νοιάζει αν γράφτηκαν για κάποιο λόγο....Με νοιάζει απλά ότι υπάρχουν και κρατώ ότι θέλω από δα

(Πρώτη δημοσίευση ως χειρόγραφο γράμμα για δώρο σε εκείνον.....) Νοέμβρης ήτανε βαρύς στης ξενιτιάς την τράτα, σαν άνοιξες τα μάτια σου μες της γιαγιάς τη στράτα. Και ο παππούς εχάρηκε σαν έλαβε το γράμμα, μπρος στης Δουνκέρκης τη φωτιά δεν ένιωθε πια, τραύμα. Γεννήθει το καμάρι του αυτό το στερνοπούλι, Μανώλη θα τον βάφτιζε για να χαρούνε ούλοι. Ξέρω πως είσαι μονός σου ετούτη δω τη μέρα, μα θα ρθει Εκείνη από ψηλά με την χρυσή της βέρα..... Θα' ρθει με τ

(Πρώτη δημοσίευση 27 Ιουνίου 2009 στο προσωπικό μου blog) Τέλη Αυγούστου ήτανε κάπου στην Ιντιάνα, εκεί όπου γεννήθηκε από μια νέγρα μάνα. Μικρός μικρός φαινότανε πως κουβαλούσε χάρη, γι' αυτό και η φαμίλια του τον φόρτωσε με βάρη. Τα χρόνια ήταν δύσκολα και η ζωή είχε πόνο, στις πλάτες κείνου του παιδιού το χρήμα βλέπαν μόνο. Τα στούντια τα μουσικά του άνοιξαν τις πόρτες, σ'αυτόν και τ' αδερφάκια του που παίζαν με τις νότες. Ήτανε πέντε τα παιδιά σ' αυτό

(Πρώτη δημοσίευση 14 Νοεμβρίου 2018 στο Facebook) Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ Τρίτη και 13, Νοέμβρης 2018 χθες. Μέρα ρεπό..Αλλά οι δουλειές, δουλειές...Ξύπνημα κυριολεκτικά από τα 7 χαράματα για να πάω το αμάξι μου για προγραμματισμένο service.. Η βρόχα έξω να πέφτει ράι θρού που λέει και ο Ζαμπέτας...Και εγώ αφήνοντας το αμάξι στο συνεργείο έπρεπε να γυρίσω με τα πόδια σπίτι...15 λεπτά περπάτημα μέσα στη βροχή...και όλο αυτή να δυναμώνει...Σε μια στιγμή δεν άντεξα και βρήκα καταφύγιο στο μίν